Το κινηματοθέατρον "ΟΡΦΕΥΣ" και η συνέχεια του.Η ιστορία του, ο παππούς Σπύρος Μαυροειδής,και ο εγγονός του Γιάννης Νανόπουλος

Από αυτόν τον άνθρωπο ξεκίνησαν όλα,και το δικό μας ΣΙΝΕΜΑ Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ οφείλει πολλά σε αυτόν.
Πλανόδιος κινηματογραφιστής πριν την κατοχή, με την φορητή "μουγκή"μηχανή του, πρόβαλε διάφορες ταινίες σε καφενέδες και πλατείες της Αργολίδας,ώσπου λίγο πριν την κατοχή δημιουργεί στο Αργος το κινηματοθέατρον ΟΡΦΕΥΣ,το οποίο προμηθευόταν ταινίες απο την Γερμανική εταιρεία UFA.
Κατά την διάρκεια της κατοχής, το κινηματοθέατρον, επιτάχθη απο τους Γερμανούς γιά προβολές των στρατιωτών τους.

Ο Σπύρος Μαυροειδής πέθανε το 1986,και ο κινηματογράφος συνεχίστηκε με την επιμέλεια των παιδιών του, και κυρίως απο τον Κώστα Μαυροειδή.
Το 1992 και παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του θείου μου Κώστα,το σινεμά έκλεισε, αφού η κρίση που είχαν εκείνη την εποχή οι κινηματογράφοι της Ελλάδας, ήταν πολύ μεγάλη, λόγω της εξάπλωσης του Video,με αποτέλεσμα να μην μπορούν να βγάζουν ούτε τα έξοδά τους.
Να σημειωθεί ότι, ο ΟΡΦΕΥΣ, ήταν ο τελευταίος κινηματογράφος του Αργους που έκλεισε, αφού έως τότε είχαν κλείσει οι υπόλοιποι τρείς κινηματογραφοι που υπήρχαν στην περιοχή.
Κλείνοντας το σινεμά, ο Κώστας Μαυροειδής που και αυτός πλέον δεν είναι στην ζωή, πρόσφερε δωρεά στον Δήμο Αργους,τις καρέκλες του κινηματογράφου, και την πρώτη μηχανή προβολής, που πλέον βρίσκεται στο δικό μας Παραδεσένιο Σινεμά.

Στην συνέχεια και αφού ο τεράστιος χώρος έμεινε ανεκμετάλευτος γιά μεγάλο διάστημα,ενοικιάστηκε στην αλυσίδα Super Market ΤΡΟΦΟ,γιά να ξαναενοικιαστεί αργότερα σε κατάστημα με Κινέζικα ρούχα,ως και έχει μέχρι σήμερα.

Η τελευταία ταινία που πρόβαλε ο ΟΡΦΕΥΣ, και την οποία θυμάμαι πολύ καλά, ήταν το Cine Paradiso,και εκτός του ότι λατρεύω την συγκεκριμένη ταινία,αυτός ήταν ο βασικότερος λόγος που ονόμασα το δικό μας σινεμά:
ΣΙΝΕΜΑ Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ!!!

Είναι τόσα πολλά τα συναισθήματα απο τα βιώματά μου, μέσα σε εκείνη την αίθουσα και το καμαράκι προβολής....είναι τόσες πολές οι ομοιότητες που είχα με τον παππού Σπύρο σε σχέση με τους βασικούς χαρακτήρες της ταινίας Cinema Paradiso...είναι τόσες πολλές οι θύμισες....είναι τόσες πολλές οι ταινίες που έχω δεί στην μεγάλη οθόνη του, και τόσα πολλά τα καρούλια που έχω γυρίσει στην χειροκίνητη μονταζιέρα της κινηματογραφικής μηχανής του....είναι τόσο νωπά ακόμη τα δάκρυα που κύλησαν απο τα μάτια μου στο άκουσμα ότι ο κινηματογράφος κλείνει, που στα αλήθεια ξαναζώ κάθε βράδυ στα ονειρά μου τον ήχο της μηχανής σε λειτουργία, με το φώς της να γεμίζει  εικόνα την μεγάλη οθόνη.....

Οχι γιά εμάς ο ΟΡΦΕΥΣ δεν έκλεισε, και δεν θα κλείσει ποτέ, γιατί ξαναγιεννιέται κάθε φορά που το δικό μας Παραδεισένιο σινεμά, προβάλει στην μεγάλη οθόνη.
Στην πορεία θα έχω πολλά ακόμη να πώ και να θυμηθώ, απο εκείνα τα ευτυχισμένα χρόνια του ΟΡΦΕΑ.
Ευχαριστώ τον Θεό που τα έζησα.